Futbolu nəzmə çəkənin 50-si YAZI

Çox baməzə olması onu tanıyanların heç biri üçün sirr deyil. Babat zarafatımız var - “nanəli”, “yaşıl” (daha doğrusu, yeşil), “gülə-gülə” və s. atmacalarımız ikimiz üçün də sadəcə söz deyil, hansısa xatirənin kodlarıdı, sirri yalnız özümüzə bəllidi, heç indi də sizə demək fikrim yoxdur, özümüz bilərik. Müsahib kimi cəmi bir dəfə həmsöhbətim olub. Təxminən 10 il əvvəl. Metronun “Gənclik” stansiyasınınm yaxınlığında çayxana vardı, yayın qızmar günlərinin birində yazı variantı bütöv qəzet səhifəsini tutacaq qədər dərdləşmişdik. Həmin axşam müsahibəni yazırdım, xəbər yayıldı ki, Nazim Süleymanov kluba baş məşqçi təyin olunub. İlk zarafatımız onda yarandı. Bu zarafata yenə qayıdacam, hələ deyiləsi başqa sözlərim də var. Nazim Süleymanov dəyərdir. Bu fikri məndən əvvəl yazan həmkarlarımın hamısına təşəkkür edirəm və sözbəsöz təkrakladığıma görə məni plagiatçılıqda ittiham edib günaha yazmayacaqlarına ümidvaram. Tarifləri çox baha olduğundan, adı gələndə ölkə zəhmətkeşlərinin üz-gözünü turşutduğu məşhur şirkətlərdən birinin sloqanı - “Bizi birləşdirən dəyər” - bu gün Nazim Süleymanovun boyuna biçilib. O mənada ki, bu gün baxdığım saytların, demək olar ki, hamısında Onun barəsində yazı var - müəlliflər istedadları və bacarıqları imkan verdiyi, saytlarının admini texniki baxımdan yer ayıra  biləcəyi qədər Süleymanovun 50 yaşına sağlıq deyib, badə qaldırıblar. Adının mənası təkcə nizamlamaq deyil, həm də nəzmə çəkməkdir. Nazim futbolu adı kimi, adına layiq oynayıb, bəzən quru və allahsız (ateist yox a, bu, tamam başqa şeydir) olan idman oyununu bizə doğma olan heca vəznində göstərib, qollarını, ötürmələrini qafiyələndirib, məsafəcə bizdən xeyli uzaqda – şimalın buzlu meydanlarında onun futbolu tərtəmiz azərbaycanca, cənub hərarəti ilə danışıb. Yox, mən pafoslu-filan yazmıram, bir vaxtlar Nazimin oyununu görəndə yaşadıqlarımı xatırlay(d)ıram. Onu Rusiya çempionu görəndə də, Çempionlar Liqasında izləyəndə də qürur qəhərə dönüb xirtdəyimizə dirənib axı, az qala, hardansa bir əcnəbi tapıb, ekranda Nazimi göstərərək “bax, o bığlı oğlan bizimkidir, azərbaycanlıdır” demək istəmişik və o hisslər – hansı ki indi, illər sonra yazanda belə, məni yenə də titrədir – hər cür pafosdan daha yüksəkdədir, ülvidir, səmimidir. 50 yaş nədir ki... Nazim Süleymanovu elə indicə dindirsəm, əminəm ki, şairin təbirincə deyər ki “50 il deyildi, əllicə gündü”... Amma ona da əminəm ki, o “əllicə gün”ün içində 50 ömrə sığacaq qədər xatirələr, qələbələr, məğlubiyyətlər, heç-heçələr var. Heç-heçə demişkən, Nazim 50 yaşına iş tablosunda hesabın 0:0 olduğu vəziyyətdə qədəm qoydu. Demişdim axı, o zarafata qayıdacam.

Hə, mənimlə ilk və (hələ ki) son müsahibədən sonra Nazim hər görüşümüzdə zarafatla deyir ki, “gəl sənə bir müsahibə verim, düşərli olur, mənə baş məşqçi vəzifəsi təklif eləsinlər”. Gülüşürük. Amma almayacam o müsahibəni. Nazim Süleymanov növbəti dəfə baş məşqçi təyin olunduqdan sonra xahiş edəcəyəm ki, mənə müsahibə versin. Nazim “düşərli müsahibə”dən sonra baş məşqçi olmamalıdır, baş məşqçi olub, müsahibə verməlidir!

50 yaşın mübarək, ÇEMPİON!!!

Firuz ABDULLA, Futbolpress.az